Toen ik 15 jaar was maakte ik met mijn moeder een reis door Schotland. We zijn toen een paar dagen in Findhorn geweest, één van de oudste woongemeenschappen ter wereld. Ik vond de sfeer daar geweldig. De grote moestuin, de mooie gebouwtjes, de baai waar het aan ligt. Echt een bijzondere plek.
Ik werkte die dagen in de keuken. Daar werd met veel liefde gekookt met de groenten uit eigen tuin en was iedereen dagelijks dankbaar voor elke bereide maaltijd…
En dat is ook wat me het meeste is bijgebleven: het samenwerken, de zorg en verantwoordelijkheid voor elkaar. Dat ging allemaal zo natuurlijk. Geen centje pijn! Nee, het gáf zelfs energie! Een zaadje was in mij geplant... Findhorn bestaat nog steeds. Het is een groeiend en bloeiend woon- en werkproject. Ik hoop in Het Oererf een klein beetje van die energie te kunnen stoppen en ons project ook te laten groeien en bloeien. En misschien ook hier en daar een zaadje te planten…
[Foto: Barbara in Findhorn, 1995]